غیر داستانی

غیر داستانی محتوایی (اغلب به شکل روایت) است که خالق آن با نیت خیر، برای حقیقت یا درستی وقایع، اشخاص، و/یا اطلاعات ارایه شده مسوولیت می پذیرد. در مقابل، داستانی که آفریننده اش صریحاً این که اثر به واقعیت اشاره دارد را بازمی گذارد معمولاً به عنوان ادبیات داستانی طبقه بندی می شود. غیر داستانی که می توان آن را به طور عینی یا غیر عینی ارایه کرد به طور سنتی یکی از دو شاخه ای اصلی روایت (و مشخصا نثر نگاری است), شاخهٔ سنتی دیگر داستانی است، که در مواجهه با اطلاعات، اشخاص و شخصیت هایی که انتظار می رود تا حدی یا تا حد زیاد ذهنی باشند با غیر داستانی در تضاد قرار دارد.