قتل عام بودو لیگ (هانگول: 보도연맹 학살사건; هانجا: 保導聯盟虐殺事件) قتل عام و جنایتی جنگی علیه کمونیست ها و مظنونین به طرفداری از آن ها بود (بسیار از آن ها شهروندانی بودند که هیچ ارتباطی با کمونیسم و کمونیست ها نداشتند) این فاجعه در تابستان ۱۹۵۰، درجریان جنگ کره اتفاق افتاد. تخمین هایی که از تعداد کشته شدگان می شود متفاوت است. تخمین می زنند که شمار قربانیان کشته شده بین ۱۰۰٫۰۰۰ تا ۲۰۰٫۰۰۰ نفر بوده باشد. در اولسان، شهرستان چئونگدو، و گیم هائه به تنهایی بین ۳۰ تا ۷۰ درصد از قربانیان قتل عام بودو لیگ از اعضای اتحادیهٔ مطبوعاتی بودند. تعداد تأییدشدهٔ کشته شدگان تنها در این سه ناحیه ۴٫۹۳۴ نفر بوده است. دولت کرهٔ جنوبی به مدت چهار دهه این قتل عام را مخفی کرده بود. دولت بازماندگان را، به ظن طرفداری از کمونیست ها، از افشای این واقعه منع می کرد. فاش کردن قتل عام با تهدید به شکنجه و مرگ روبه رو می شد. در دههٔ ۱۹۹۰ و بعد از آن، از گورهای دسته جمعی چندین جسد بیرون کشیده شد، و در نتیجهٔ آن، افکار عمومی به این فاجعه آگاه گردید.
Unearthing War’s Horrors Years Later in South Korea, The New York Times, 3 December 2007.
TRCK confirms hundreds of villagers were massacred during onset of Korean War The commission advises an official state apology and will continue investigations of the National Guard Alliance through the end of the year, Hankyoreh, 17 November 2009.
Truth commission confirms Korean War killings by soldiers and police 3,400 civilians and inmates were shot dead or drowned out of concerns they might cooperate with the People’s Army, Hankyoreh, 3 March 2009.
رئیس جمهور کرهٔ جنوبی، ایسونگمن ری، حدود ۳۰۰٫۰۰۰ نفر را، که مظنون به طرفداری از کمونیسم بودند یا از مخالفان سیاسی اش بودند، در نهضتی رسمی برای «بازآموزی» نام نویسی کرد. این نهضت، که نام آن بودو لیگ بود (یا لیگ ملی بازپروری و ارشاد)، با این بهانه برقرار شد که این افراد را از اعدام نجات دهد. بودو لیگ را حقوق دانانی ایجاد کردند که پیش از آن با ژاپنی ها همکاری داشتند. مأموران دولتی هوادارانی که خودشان کمونیست نبودند و همچنین دیگر افراد بی ارتباط با کمونیست ها را نیز به زور وارد فهرست می کردند تا سهمیهٔ خود را پر کنند.
در ژوئن ۱۹۴۹، دولت کرهٔ جنوبی تعدادی از کنش گران مستقل را نیز جزو بودو لیگ قرار داد. در ۱۹۵۰، درست قبل از آغاز جنگ کره، اولین رئیس جمهور کرهٔ جنوبی، ایسونگمن ری، حدود ۲۰٫۰۰۰ کمونیست ادعایی را زندانی کرد.
در تاریخ ۲۵ ژوئن ۱۹۵۰، ارتش خلق کره، به رهبری کیم ایل سونگ، از شمال حمله کرد. طبق گفتهٔ کیم مانسیک، که در آن زمان افسر ارشد پلیس نظامی بود، رئیس جمهور ایسونگ ری، در ۲۷ ژوئن ۱۹۵۰، دستور داد افرادی که در بودو لیگ هستند یا ارتباطی با حزب کارگران کرهٔ جنوبی دارند اعدام شوند. اولین قتل عام در روز بعد، ۲۸ ژوئن، در هیونگ سیونگ، در استان گانگوون آغاز شد. نیروهای فراری کرهٔ جنوبی و گروه های ضدکمونیست زندانیان متهم به کمونیسم و، به همراه آن ها، بسیاری از اعضای بودو لیگ را اعدام کردند. این اعدام ها بدون برگزاری هیچ دادگاه یا محکومیتی انجام شد. کیم تای سان، رئیس پلیس شهری سئول تأیید کرده که شخصاً حداقل ۱۲ «کمونیست و مظنون به کمونیسم» را بعد از شروع جنگ اعدام کرده است. در سپتامبر ۱۹۵۰ که سئول بازپس گرفته شد، تعداد تخمینی ۳۰٫۰۰۰ نفر از شهروندان کرهٔ جنوبی باشتاب هم دست کرهٔ شمالی تلقی می شوند و نیروهای نظامی کرهٔ شمالی آن ها را تیرباران می کنند. می دانیم حداقل یک سرهنگ دوم آمریکایی اجازهٔ این اعدام ها را داده است. او به یک سرهنگ کرهٔ جنوبی می گوید که، اگر نیروهای کرهٔ شمالی پیشروی کردند، می تواند تعداد زیادی از زندانی ها در بوسان را بکشد. مطمئناً، در آن تابستان، اعدام دسته جمعی ۳٫۴۰۰ نفر کرهٔ جنوبیایی در نزدیکی بوسان اتفاق افتاده است.
Unearthing War’s Horrors Years Later in South Korea, The New York Times, 3 December 2007.
TRCK confirms hundreds of villagers were massacred during onset of Korean War The commission advises an official state apology and will continue investigations of the National Guard Alliance through the end of the year, Hankyoreh, 17 November 2009.
Truth commission confirms Korean War killings by soldiers and police 3,400 civilians and inmates were shot dead or drowned out of concerns they might cooperate with the People’s Army, Hankyoreh, 3 March 2009.
رئیس جمهور کرهٔ جنوبی، ایسونگمن ری، حدود ۳۰۰٫۰۰۰ نفر را، که مظنون به طرفداری از کمونیسم بودند یا از مخالفان سیاسی اش بودند، در نهضتی رسمی برای «بازآموزی» نام نویسی کرد. این نهضت، که نام آن بودو لیگ بود (یا لیگ ملی بازپروری و ارشاد)، با این بهانه برقرار شد که این افراد را از اعدام نجات دهد. بودو لیگ را حقوق دانانی ایجاد کردند که پیش از آن با ژاپنی ها همکاری داشتند. مأموران دولتی هوادارانی که خودشان کمونیست نبودند و همچنین دیگر افراد بی ارتباط با کمونیست ها را نیز به زور وارد فهرست می کردند تا سهمیهٔ خود را پر کنند.
در ژوئن ۱۹۴۹، دولت کرهٔ جنوبی تعدادی از کنش گران مستقل را نیز جزو بودو لیگ قرار داد. در ۱۹۵۰، درست قبل از آغاز جنگ کره، اولین رئیس جمهور کرهٔ جنوبی، ایسونگمن ری، حدود ۲۰٫۰۰۰ کمونیست ادعایی را زندانی کرد.
در تاریخ ۲۵ ژوئن ۱۹۵۰، ارتش خلق کره، به رهبری کیم ایل سونگ، از شمال حمله کرد. طبق گفتهٔ کیم مانسیک، که در آن زمان افسر ارشد پلیس نظامی بود، رئیس جمهور ایسونگ ری، در ۲۷ ژوئن ۱۹۵۰، دستور داد افرادی که در بودو لیگ هستند یا ارتباطی با حزب کارگران کرهٔ جنوبی دارند اعدام شوند. اولین قتل عام در روز بعد، ۲۸ ژوئن، در هیونگ سیونگ، در استان گانگوون آغاز شد. نیروهای فراری کرهٔ جنوبی و گروه های ضدکمونیست زندانیان متهم به کمونیسم و، به همراه آن ها، بسیاری از اعضای بودو لیگ را اعدام کردند. این اعدام ها بدون برگزاری هیچ دادگاه یا محکومیتی انجام شد. کیم تای سان، رئیس پلیس شهری سئول تأیید کرده که شخصاً حداقل ۱۲ «کمونیست و مظنون به کمونیسم» را بعد از شروع جنگ اعدام کرده است. در سپتامبر ۱۹۵۰ که سئول بازپس گرفته شد، تعداد تخمینی ۳۰٫۰۰۰ نفر از شهروندان کرهٔ جنوبی باشتاب هم دست کرهٔ شمالی تلقی می شوند و نیروهای نظامی کرهٔ شمالی آن ها را تیرباران می کنند. می دانیم حداقل یک سرهنگ دوم آمریکایی اجازهٔ این اعدام ها را داده است. او به یک سرهنگ کرهٔ جنوبی می گوید که، اگر نیروهای کرهٔ شمالی پیشروی کردند، می تواند تعداد زیادی از زندانی ها در بوسان را بکشد. مطمئناً، در آن تابستان، اعدام دسته جمعی ۳٫۴۰۰ نفر کرهٔ جنوبیایی در نزدیکی بوسان اتفاق افتاده است.
wiki: قتل عام بودو لیگ