عبدالله احمدیه

عبدالله خان احمدیه، (زاده ۱۲۶۵ شمسی، آمل - درگذشته ۴ مرداد ۱۳۳۸، تهران) پزشک، مترجم، طبیب، سرگرد ارتش، استاد دانشگاه و نیکوکار بود.
راز درمان در سه جلد
درمان روماتیسم، نقرس و سیاتیک
سخنرانی اول، ۷ دیماه سال ۱۳۲۶ در کنفرانس مشترک ایران و روس در محل بیمارستان شوروی در تهران که به ریاست دکتر امیراعلم با موضوع «موارد بهره گیری از داروهای گیاهی در طبایع گوناگون» برگزار شد
سخنرانی دوم، ۲۴ اردیبهشت ماه سال ۱۳۲۷، با موضوع درمان سیفیلیس به روش قدیم
او پس از تحصیلات مقدماتی در آمل، به تهران آمد و در مدرسه دارالفنون به تحصیل طب پرداخت. زمان تحصیل عبدالله در دارالفنون، مصادف با حضور اساتید فرانسوی در آنجا بود. عبدالله در سال ۱۳۳۳ به دریافت درجه دیپلم دکترا نایل آمد. او در دارالفنون به تدریس تاریخ طبیعی و پارازیتولوژی پرداخت.از آن پس در بیمارستان احمدیه تهران، که یک بیمارستان نظامی بود مشغول بکار شد. بعد از مدتی به درجه سرگردی رسید. او نام خانوادگی خود را بمناسبت خدمت در آن بیمارستان، احمدیه انتخاب نمود.احمدیه چندی بعد از ارتش خارج و استاد رشته تاریخ طبیعی و انگل شناسی مدرسه طب گردید. مدتی بعد به ریاست قرنطینه بندر پهلوی منصوب و متعاقب آن پیشنهاد ریاست بهداری استان خراسان به او داده شده ولی او حاضر به قبول آن نشد.
در این اثناء بود که تحولی در افکار احمدیه روی نمود و به سمت طب نوین به کمک طب سنتی روی آورد. او در سال ۱۳۱۴ سفری به اروپا نمود و از آن پس تا پایان عمر به طبابت پرداخت.
در طول قریب به ۴۴ سال مدت طبابت او که همراه تحقیقات دامنه داری در طب سنتی بود، احمدیه به دریافت تقدیرنامه هایی از مجامع پزشکی دنیا ایالات متحده آمریکا، شوروی، پاکستان و آلمان نایل آمد.در سال ۱۳۳۷ مجمع پزشکی طرفدار طب قدیم که مرکزش در شهر کراچی بود استاد عبدالله احمدیه را به عضویت پذیرفت. از طرف این مجمع، از وی برای شرکت در یک کنگره بزرگ دعوت بعمل آمد، ولی چون او بخاطر بیمارانش حاضر به تعطیل مطب نبود از حضور در این کنگره سرباز زد.