نیک بتافتن
تفتیل
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
تفتیل. [ ت َ ] ( ع مص ) نیک بتافتن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ). تافتن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
واژه نامه بختیاریکا
( تفتیل * ) آب دهان که در اطراف لبها ریخته باشد
کلمات دیگر: