چکیدن .
بر چکیدن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
برچکیدن. [ ب َ چ َ / چ ِ دَ ] ( مص مرکب ) چکیدن :
چو گودرز پیش تهمتن رسید
سرشکش ز مژگان برخ برچکید.
کف دست من گشت چون کوثری.
چو گودرز پیش تهمتن رسید
سرشکش ز مژگان برخ برچکید.
فردوسی.
یکی قطره ای بر کفم برچکیدکف دست من گشت چون کوثری.
منوچهری.
رجوع به چکیدن شود.واژه نامه بختیاریکا
ور چَکِستِن
کلمات دیگر: