( برقشة ) برقشة. [ ب َ ق َ ش َ ] ( ع مص ) آمیختن و خلط ساختن سخن را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || خوردن و گرفتن و آمیختن چیزی را. ( از منتهی الارب ). || پریشان و پراکنده شدن. || رنگ برنگ گردیدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). لازم است و متعدی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).
برقشه
لغت نامه دهخدا
برقشة. [ ب َ ق َ ش َ ] (ع مص ) آمیختن و خلط ساختن سخن را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || خوردن و گرفتن و آمیختن چیزی را. (از منتهی الارب ). || پریشان و پراکنده شدن . || رنگ برنگ گردیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). لازم است و متعدی . (منتهی الارب ) (آنندراج ).
واژه نامه بختیاریکا
( برق شِه ) رعد برق سیاه. نماد سخت ترین مجازات
کلمات دیگر: