رانندگی در شرایط مستی

رانندگی در شرایط مستی جرم راندن وسیله نقلیه موتوری در شرایطی است که فرد تحت تأثیر الکل یا داروهای دیگر (از جمله داروهایی که پزشک تجویز کرده است) در سطحی قرار گرفته است که راننده قادر به کنترل صحیح و امن وسیلهٔ نقلیه نیست.
الکلیسم
ناهنجاری های جنینی ناشی از الکل
مادران مخالف رانندگی در حالت مستی
سطح مستی راننده معمولاً با اندازه گیری میزان الکل خون یا BAC سنجیده می شود. یک اندازه گیری BAC بیش از یک سطح آستانه معین مثلاً ۵۰٪ یا ۸۰٪، جرم جنایی را بدون نیاز به اثبات مستی تعریف می کند. در تعدادی از حوزه های قضایی در سطح بالاتری از BAC مثل ۰٫۱۲٪ مقوله ای به نام تشدید جرم وجود دارد.
در بیشتر کشورها، راننده ای که تحت تأثیر الکل یا داروهای دیگر موجب زخمی شدن یا کشته شدن فردی شده باشد علاوه بر زندانی شدن باید جریمه سنگینی را هم بپردازد. رانندگی در حالت مستی و تصادفات مربوط به نوشیدن الکل هر سال ۴۵ بیلیون دلار خسارت به بار می آورد. نخستین فردی که به خاطر رانندگی در حالت مستی دستگیر شد یک راننده تاکسی در لندن به نام جرج اسمیث بود که تاکسیش با وسیله نقلیه ای در سال ۱۸۹۷ تصادف کرد.
جرم ممکن است به رانندگی واقعی وسیله نقلیه مربوط نباشد، بلکه در سطح وسیعتر فرد مسئولیت کنترل وسیله نقلیه را برعهده داشته باشد حتی اگر در حال رانندگی هم نبوده باشد.