گیاه تر و نازک . بقله ناعمه . جمع نعاعه .
نعاعه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( نعاعة ) نعاعة. [ ن ُ ع َ ] ( ع اِ ) گیاه تر و نازک. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از متن اللغة ) ( ناظم الاطباء ). بقلة ناعمة. ( اقرب الموارد ) ( المنجد ). ج ، نعاع.
نعاعة. [ ن ُ ع َ ] (ع اِ) گیاه تر و نازک . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از متن اللغة) (ناظم الاطباء). بقلة ناعمة. (اقرب الموارد) (المنجد). ج ، نعاع .
کلمات دیگر: