نگاه کردن . نگریستن . نظر افکندن .
نظر فکندن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
نظر فکندن. [ ن َ ظَ ف َ / ف ِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) نگاه کردن. نگریستن. نظر افکندن :
هر گه که نظر بر گل رویت فکنم
خواهم که چو نرگس مژه بر هم نزنم.
هر گه که نظر بر گل رویت فکنم
خواهم که چو نرگس مژه بر هم نزنم.
سعدی.
کلمات دیگر: