نظم کردن

سرودن ٠ شعر گفتن ٠ یا به رشته کشیدن ٠

نظم کردن. [ن َ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) سرودن. شعر گفتن :
نامه نویسد بدیع و نظم کند خوب
تیغ زند نیک و پهنه بازد و چوگان.صفت خواجه همی نظم کنم من به مدیح
نکنم ز آنچه بگفتم به خدا استغفار.ولی نظم کردم به نام فلان
مگر بازگویند صاحبدلان. || به رشته کشیدن :
درّ همی نظم کنم لاجرم
بی عدد و مرّ به اشعار خویش.