<div class="boxBd">دوست گردانیدن. [ گ َ دَ ] ( مص مرکب ) تحبیب. ( ترجمان القرآن ). دوست کردن. دوستدار کردن. دل کسی را به سوی خود کشاندن : دوست را زود دشمن توان کرد اما دشمن را دوست گردانیدن دشوار بود. ( قابوسنامه ).</div>

دوست گردانیدن. [ گ َ دَ ] ( مص مرکب ) تحبیب. ( ترجمان القرآن ). دوست کردن. دوستدار کردن. دل کسی را به سوی خود کشاندن : دوست را زود دشمن توان کرد اما دشمن را دوست گردانیدن دشوار بود. ( قابوسنامه ).

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">تحبیب . دل کسی را به سوی خود کشاندن .</div>

تحبیب . دل کسی را به سوی خود کشاندن .

فرهنگ فارسی

تأنیس ، الفت دادن. [ اُ ف َ دَ ] ( مص مرکب ) سازوار کردن. دوست و مونس گردانیدن. الفت افکندن. خوگر کردن : اِجماع ؛ الفت دادن. ( منتهی الارب ) :بنرمی سنگ را با شیشه الفت میتوان دادن<br>در آن ساعت که پای کارسازی در میان باشد. <br>میرزا شمس الدین شهرستانی ( از آنندراج ) . <br><br>آمیختگی دادن<br><br><br><br>

تأنیس ، الفت دادن. [ اُ ف َ دَ ] ( مص مرکب ) سازوار کردن. دوست و مونس گردانیدن. الفت افکندن. خوگر کردن : اِجماع ؛ الفت دادن. ( منتهی الارب ) :بنرمی سنگ را با شیشه الفت میتوان دادن در آن ساعت که پای کارسازی در میان باشد. میرزا شمس الدین شهرستانی ( از آنندراج ) . آمیختگی دادن

دوست گردانیدن

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد کاربران