مسایرت. [ م ُ ی َ رَ] ( ع مص ) مسایرة. مسایره. با هم رفتن. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). برابر رفتن با کسی : مواکب سعادت صاحبی در مسایرت کواکب سعد دولت ، به در حصن بکر رسید. ( جوامعالحکایات ج 1 ص 15 ). رجوع به مسایرة شود.
مسایرة. [ م ُ ی َ رَ ] ( ع مص ) مسایره. مسایرت. برابر رفتن با کسی و نبرد کردن با کسی در رفتن. ( منتهی الارب ). با کسی رفتن. ( المصادر زوزنی ) ( تاج المصادر بیهقی ). باهم رفتن. و رجوع به مسایرت شود.
مسایرة. [ م ُ ی َ رَ ] ( ع مص ) مسایره. مسایرت. برابر رفتن با کسی و نبرد کردن با کسی در رفتن. ( منتهی الارب ). با کسی رفتن. ( المصادر زوزنی ) ( تاج المصادر بیهقی ). باهم رفتن. و رجوع به مسایرت شود.