کنایه از عاصی و گنهکار و ظالم و سنگدل
سیاه درون
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
سیاه درون. [ دَ ] ( ص مرکب ) کنایه از عاصی و گنهکار و ظالم و سنگدل. ( آنندراج ) :
زآن پیشتر که جامه جانت شود سیاه
از مردم سیاه درون اجتناب کن.
زآن پیشتر که جامه جانت شود سیاه
از مردم سیاه درون اجتناب کن.
صائب.
فرهنگ عمید
بدطینت، بداندیش.
کلمات دیگر: