Tschoga Zanbil . در زبان آلمانی حرف چ از ترکیب چهار حرف T, s, c, h ساخته می شود. بنابر این تلفظ کلمات بالا به صورت: چوگا زنبیل می باشد. و کلمه زنبیل به معنای امروزی سَبَد نیست بلکه در این کلمه یک چرخش صورت گرفته طوریکه جای زن و بیل با هم عوض گردیده اند. در اصل منظور این کلمه بیان " بیل زن " بوده است و نام خانوادگی یا فامیلی معماری ایلامی که سازنده آن بنا بوده است می باشد و نام کوچک او " چوگا " بوده است.
به احتمال بسیار زیاد کلمات زیگورات و زیکورات مترادف نمی باشند. کورات جمع کوره میباشد. لذا زی کورات به معنای کوره های زنده. همان طور که زی گورات را در جایی دیگر ، گور یا قبر های زنده معنی کردیم. حال کوره های زنده به این است که آتش آنها دائم باید زنده نگه داشته شوند. در فصل بارندگی و زمستان ایجاد آتش امر مشکلی بوده است. از طریق نگهداری شبانه روزی آتش، ساکنین به آتش دسترسی داشته اند. از طرف دیگر برای ذوب فلزات ( سنگهای معدنی ) و پختن خشت خام و تبدیل کردن آن به آجر ، ایجاد کوره در ارتفاع و یا روی تپه از این امتیاز بر خوردار بوده که نیازی به باد بزن مصنوعی نداشته و از باد طبیعی در ارتفاع جهت دَمیدن در کوره و گُر دادن آتش بهره مند میشده است. بنا بر این به احتمال نزدیک به حقیقت، دو مفهوم زی گورات و زی کورات ، یکی نیستند. شاید آتشکده هایی که در بخش های مرکزی ایران به وجود آمده اند، از قدمت تاریخی زودتری بر خوردار باشند تا کوره های سومریان. در متن های آلمانی نام ساختمانی تمپل های اولیه سومریان به دو شکل زیر نوشته می شوند : e2 - u6 - nir و
gi - gu3 - na
اگر جای اعداد را با حروف عوض کنیم ، عبارت اول به ebufnir و دومی به gigucna تبدیل میشوند. کلمه اول خیلی شبیه به " ابوی فن آوری"
و کلمه دوم شبیه " گی گو سینا " یا مکان گفت و شنود یا عبادتگاه.
بهر حال یک از صفات بر جسته تمدن سومری اعتقاد به خدای مادر ( nana : نانه یا ننه ) به همراه اعتقاد به خدای پدر ( an : آن ) می باشد.
سرزمین کنعان بصورت زیر نوشته میشود :
Kannaan ( کانا آن ) . یعنی خانه آن. و آن منظور همان خدای سومریان می باشد.
به احتمال بسیار زیاد کلمات زیگورات و زیکورات مترادف نمی باشند. کورات جمع کوره میباشد. لذا زی کورات به معنای کوره های زنده. همان طور که زی گورات را در جایی دیگر ، گور یا قبر های زنده معنی کردیم. حال کوره های زنده به این است که آتش آنها دائم باید زنده نگه داشته شوند. در فصل بارندگی و زمستان ایجاد آتش امر مشکلی بوده است. از طریق نگهداری شبانه روزی آتش، ساکنین به آتش دسترسی داشته اند. از طرف دیگر برای ذوب فلزات ( سنگهای معدنی ) و پختن خشت خام و تبدیل کردن آن به آجر ، ایجاد کوره در ارتفاع و یا روی تپه از این امتیاز بر خوردار بوده که نیازی به باد بزن مصنوعی نداشته و از باد طبیعی در ارتفاع جهت دَمیدن در کوره و گُر دادن آتش بهره مند میشده است. بنا بر این به احتمال نزدیک به حقیقت، دو مفهوم زی گورات و زی کورات ، یکی نیستند. شاید آتشکده هایی که در بخش های مرکزی ایران به وجود آمده اند، از قدمت تاریخی زودتری بر خوردار باشند تا کوره های سومریان. در متن های آلمانی نام ساختمانی تمپل های اولیه سومریان به دو شکل زیر نوشته می شوند : e2 - u6 - nir و
gi - gu3 - na
اگر جای اعداد را با حروف عوض کنیم ، عبارت اول به ebufnir و دومی به gigucna تبدیل میشوند. کلمه اول خیلی شبیه به " ابوی فن آوری"
و کلمه دوم شبیه " گی گو سینا " یا مکان گفت و شنود یا عبادتگاه.
بهر حال یک از صفات بر جسته تمدن سومری اعتقاد به خدای مادر ( nana : نانه یا ننه ) به همراه اعتقاد به خدای پدر ( an : آن ) می باشد.
سرزمین کنعان بصورت زیر نوشته میشود :
Kannaan ( کانا آن ) . یعنی خانه آن. و آن منظور همان خدای سومریان می باشد.