زینت گر . زینت دهنده
زینت ده
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
زینت ده. [ ن َ دِه ْ ] ( نف مرکب )زینت گر. زینت دهنده. که آراید و پیراید :
پنهان شده روی در گلستان
زینت ده گلستانم اینست.
پنهان شده روی در گلستان
زینت ده گلستانم اینست.
نظامی.
رجوع به زینت و دیگر ترکیبهای آن شود.پیشنهاد کاربران
زیبا کننده
ارزشمند کننده
کلمات دیگر: