زین جناب

زینجناب یکی از روستاهای استان آذربایجان شرقی است که در دهستان سردصحرا بخش مرکزی شهرستان تبریز واقع شده است.
از آخمقیه (شهرک شهید چمران) حدود ۳۰دقیقه فاصله دارد. از آخمقیه که می گذریم به یک سه راهی می رسیم که مستقیم به زیارتگاه سید محمدآقا و روستای کرجان می رسد و درسمت راست راه ۴روستا وجوددارد که اول روستای اسنجان در سرراه قرار دارد و بعد کمی آن طرفتر در پایین دره روستای انرجان هست. پس از طی مسافت کمی به یک سرازیری می رسیم که باز روستای هزه بران با یک سه راهی جدا می شود و در آخر بعد از یک گردنه به روستای سرسبز زینجناب با جمعیت ۲هزارنفری می رسیم.
این روستا با روستاهای هزه بران، آمقان، عنصرود و سفیده خوان (اسبره خون) همسایه بوده حدومرز روستا به دامنه های کوه سهند ختم می شود. روستا دارای مسجد زیبایی بنام (محمدحنفیه) می باشد که دارای ستون ها و منبر سنگی زیبایی هست که اخیراً بازسازی شده است. در نزدیکی روستا رصدخانه خواجه نصیر در بالای کوه (بلندی) مستقر می باشد و زیارتگاه (سیاهپوش) در آن طرف روستا قراردارد. مردم روستا بسیار مهمانپرست و خون گرمند.
گردو و پنیر زینجناب خیلی معروف است. در سال های قبل به دلیل نبود شیرپزخانه؛ دامداران روستا مجبور به فروش شیر به روستاهای اطراف می شدند و بعدها نیز با وجود تأسیس شیرپزخانه، چون پنیرساز نداشتند مجبور به استخدام پنیرساز ار روستای لیقوان می شدند که به همین دلیل پنیر خوشمزه زینجناب با نام لیقوان در بازار شناخته می شد. ولی اکنون آوازه پنیر زینجناب از مرزها نیز رد شده است.بیشتر جوانان به بافتن قالی تبریز مشغول هستند که با چله و نخ ابریشم و در 30% از آن از پشم گوسفندی استفاده می شود. این نوع قالی ها نیز اکثراً جنبه صادراتی داشته و ارزآوری ویژه ای دارند.روستای زینجناب مانند بسیاری از روستاهای دیگر دارای نان محلی بوده که حاصل زحمت زنان روستا و دستپخت بسیار عالی و خوشمزه آنهاست. نان محلی به دو صورت فطیر مغزدار و نان لواش پخته می شود، البته اندازه لواش های روستای زینجناب سه برابر لواش های شهری بوده و به دلیل پخت با زغال آن هم در تنورهای سنتی؛ عطر و طعم وصف ناپذیری دارد.