خلاص دادن

رهایی دادن خلاصی بخشیدن

خلاص دادن. [ خ ِ / خ َ دَ ] ( مص مرکب ) رهایی دادن. خلاصی بخشیدن. ( یادداشت بخط مؤلف ) : تریاک فاروق از گزیدن افعی و گزیدن همه انواع ماران و سگ دیوانه خلاص دهد و مضرت همه زهرهای دیگر که کشنده است بازدارد. ( ذخیره خوارزمشاهی ).
ارجو که بسعی و اهتمام تو
زین غم بدهد خلاص دادارم.داند که نکرده ام گناهی
آن کس که خلاص خواهدم داد.بخت ار بتو راه دادنم نتواند
آخر ز خودم خلاص دادن داند.بده دینار از قیدم خلاص داد . ( گلستان سعدی ).