داستان های بیدپای

داستان های بیدپای ترجمه ای دیگر از کتاب کلیله و دمنه به فارسی است.
داستان های بیدپای، محمد بن عبدالله بخاری، تصحیح پرویز ناتل خانلری و محمد روشن، شرکت سهامی انتشارات خوارزمی، چاپ اول مهر ماه ۱۳۶۱.
بررسی بعضی اختلاف های کلیله و دمنه نصرالله منشی با ترجمه عربی ابن مقفع و داستان های بید پای و پنجا کیانه، علی حیدری، نشریه علوم انسانی دانشگاه الزهرا، شماره ۶۸ و ۶۹.
این کتاب به امر اتابک سیف الدین غازی اول، از اتابکان موصل به دست محمد بن عبدالله بخاری بین سالهای ۵۴۱ تا ۵۴۴ ه.ق. انجام شده است. از این کتاب تنها یک نسخه در کتابخانه موزه طوپقاپوسرای ترکیه موجود است.این ترجمه از کلیله و دمنه بر خلاف ترجمه نصرالله منشی، از پیچیدگی و لفاظی به دور است و سبکی ساده تر دارد. غلامحسین یوسفی ترجمه بخاری را «ساده و روشن و گیرا» توصیف کرده است. وی صفت عمده نثر بخاری را ایجاز و جمله های کوتاه می داند.ظاهراً داستان های بیدپای در ۱۵ باب نگارش شده است ولی نسخه اساس آن افتادگی هایی دارد. بهترین چاپ داستان های بیدپای توسط پرویز ناتل خانلری و محمد روشن فراهم شده است.

تألیف محمد بن عبدالله نجاری، ترجمه و روایتی به فارسی از کلیله و دمنۀ ابن مقفع. ترجمۀ این اثر حدود ۵۴۴ق، یعنی دو سال پس از ترجمۀ ابوالمعالی نصرالله منشی، به پایان رسیده است. داستان های بیدپای در پانزده باب است. نثر آن، به خلاف ترجمۀ نصرالله منشی، ساده و بدون آرایه های لفظی است. مترجم در ترجمه امانت را رعایت کرده و چیزی به کتاب نیفزوده و مطلبی از آن کم نکرده است. این اثر به کوشش پرویز ناتل خانلری و محمد روشن به چاپ رسیده است (۱۳۶۱ش).