نبونایید

نبونایید آخرین پادشاه مقتدر امپراتوری بابل نو بود که در سال ۵۵۶ بر تخت سلطنت بابل جلوس نمود. با شکست نبونایید از کورش هخامنشی در سال ۵۳۸ پ. م. پادشاهی بابل فتح شد و بابل یکی از ساتراپ نشین های شاهنشاهی هخامنشی گردید.
رویدادنامه نبونعیید
تاریخ تمدن بابل
شاهان بابل
دوران سلطنت نبونایید مصادف بود با انقراض پادشاهی ماد. مادها که در زمان نبوپلسر موفق شده بودند نینوا پایتخت آشور را متصرف و آن تمدن نابود کنند اینک دوران سیادت شان بسر آمده بود. کتیبه های نبونایید راجع به جریان انهدام پادشاهی ماد از دقیق ترین منابع به شمار می روند. در زمان ایشتوویگو آخرین پادشاه ماد، مادی ها مجبور شدند قسمتی از قوای نظامی خود از میانرودان بلاخص حرّان احضار نمایند. در پی غیبت مادی ها نبونایید پادشاه بابل به خود اجازه داد در سال ۵۵۳ پ. م. شهر حران را که به دولت ماد تعلق داشت تصرف کند.
در آغاز سلطنت نبونایید خدایان به خوابش آمدند و امر کردند معبد اخولخول را در حرّان ترمیم کند.
حرّان و (معبد) اخولخول که ۵۴ سال ویران بود (زیرا که) اوممان ماندها معبد (ایشان را) غارت و ویران کردند و خدایان دربارهٔ آن مدت مصالحهٔ ۵۴ مسأله ای مقرر داشته بودند که پس از آن (خدای ) سین می تواند به مکان خود بازگردد ...)