غلاظ شداد. [ غ ِ ظِ ش ِ ] ( ص مرکب ) ( ملائکه ٔ... ) فرشتگان سخت و درشتخو و سنگدل. ستبرجگران سخت خشمان. ( کشف الاسرار ج 10 ص 153 ). مأخوذ است از آیه «علیها ملائکة غلاظ شداد». ( قرآن 6/66 ). غلاظ، ج ِ غلیظ. رجوع به شداد شود.
- مأمورین غلاظ شداد ؛مأمورین سخت و درشتخو و قسی القلب.
- مأمورین غلاظ شداد ؛مأمورین سخت و درشتخو و قسی القلب.