ابن اعرف یکی از بنی مره شاعر و دزد .
فرعان
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
فرعان . [ ف َ ] (اِخ ) نام معمار خسروپرویز. (ولف ) :
چو بشنید خسرو که فرعان گریخت
به گوینده بر خشم فرعان بریخت .
چو بشنید خسرو که فرعان گریخت
به گوینده بر خشم فرعان بریخت .
فردوسی (شاهنامه چ بروخیم ج 9 بیت 2762).
فرعان . [ ف ُ ](ع ص ، اِ) ج ِ افرع . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
فرعان . [ ف َ ] (اِخ ) از قراء فارس است . ابن بلخی نویسد: کاس و فرعان از اعمال پرگ و تارم است . (از فارسنامه ص 130).
فرعان . [ ف َ ] (اِخ ) ابن اعرف . یکی از بنی نزال است . (منتهی الارب ).
فرعان. [ ف ُ ]( ع ص ، اِ ) ج ِ افرع. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).
فرعان. [ ف َ ] ( اِخ ) از قراء فارس است. ابن بلخی نویسد: کاس و فرعان از اعمال پرگ و تارم است. ( از فارسنامه ص 130 ).
فرعان. [ ف َ ] ( اِخ ) نام معمار خسروپرویز. ( ولف ) :
چو بشنید خسرو که فرعان گریخت
به گوینده بر خشم فرعان بریخت.
فرعان. [ ف َ ] ( اِخ ) ابن اعرف. یکی از بنی نزال است. ( منتهی الارب ).
فرعان. [ ف َ ] ( اِخ ) ابن اعرف. یکی از بنی مره ، شاعر و دزد. ( منتهی الارب ).
فرعان. [ ف َ ] ( اِخ ) از قراء فارس است. ابن بلخی نویسد: کاس و فرعان از اعمال پرگ و تارم است. ( از فارسنامه ص 130 ).
فرعان. [ ف َ ] ( اِخ ) نام معمار خسروپرویز. ( ولف ) :
چو بشنید خسرو که فرعان گریخت
به گوینده بر خشم فرعان بریخت.
فردوسی ( شاهنامه چ بروخیم ج 9 بیت 2762 ).
فرعان. [ ف َ ] ( اِخ ) ابن اعرف. یکی از بنی نزال است. ( منتهی الارب ).
فرعان. [ ف َ ] ( اِخ ) ابن اعرف. یکی از بنی مره ، شاعر و دزد. ( منتهی الارب ).
فرعان . [ ف َ ] (اِخ ) ابن اعرف . یکی از بنی مره ، شاعر و دزد. (منتهی الارب ).
کلمات دیگر: