کلمه جو
صفحه اصلی

فرقد سبخی

لغت نامه دهخدا

فرقد سبخی. [ ف َ ق َ دِ س َ ] ( اِخ ) نام یکی از زهاد. ( ابن ندیم ). فرقدبن یعقوب السبخی ، مکنی به ابویعقوب. از بزرگان صوفیه است. و در بصره میزیسته. اقوال او در صفةالصفوة ( ج 3 ص 195 و 196 ) و عقدالفرید ( ج 2 ص 196، ج 7 ص 254، ج 8 ص 11 و 16 ) آمده است.

دانشنامه عمومی

فرقد سبخی (درگذشت ۷۲۹) یک واعظ مسلمان ارمنی و از یاران حسن بصری بود. در نتیجه او یکی از تابئین (نسل بعد از صحابه) به حساب می آید. فرقد سبخی در ابتدا مسیحی بود. لازم است ذکر شود که فرقد سبخی احتمالاً معروف کرخی را پرورش داد که نقش محوری در شکل دادن به تصوف داشت. سبخی برای زندگی زاهدانه و دانش او از کتب مقدس یهودی-مسیحی شناخته می شد.
عرفان و تصوف
اسلام در ارمنستان


کلمات دیگر: