پلیدی یا پاره از گیاه خشک
طمه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( طمة ) طمة. [ طُم ْ م َ ] ( ع اِ ) پلیدی. || پاره ای از گیاه خشک. ( منتهی الارب ).
طمة. [ طُم ْ م َ ] (ع اِ) پلیدی . || پاره ای از گیاه خشک . (منتهی الارب ).
کلمات دیگر:
طمة. [ طُم ْ م َ ] (ع اِ) پلیدی . || پاره ای از گیاه خشک . (منتهی الارب ).