طملة. [ طُ ل َ ] (ع اِ) کار زشت و ناملایم . گویند: وقع فلان فی طملة؛ ای امر قبیح . (منتهی الارب ).
طمله
لغت نامه دهخدا
( طملة ) طملة. [ طِ ل َ] ( ع ص ، اِ ) زنان ناتوان و سست. ( منتهی الارب ). زن ضعیف. ( مهذب الاسماء ). || لای. || کار زشت. ( منتهی الارب ).
طملة. [ طُ ل َ / طَ ل َ / طَ م َ ل َ ] ( ع اِ ) لای تک ِ حوض. گویند: صار الماء طملة. || آب تیره که در تک حوض مانده باشد. ( منتهی الارب ). باقی آب که بماند در بن حوض. ( مهذب الاسماء ). ماء کدر. ( فهرست مخزن الادویه ).
طملة. [ طُ ل َ ] ( ع اِ ) کار زشت و ناملایم. گویند: وقع فلان فی طملة؛ ای امر قبیح. ( منتهی الارب ).
طملة. [ طُ ل َ / طَ ل َ / طَ م َ ل َ ] ( ع اِ ) لای تک ِ حوض. گویند: صار الماء طملة. || آب تیره که در تک حوض مانده باشد. ( منتهی الارب ). باقی آب که بماند در بن حوض. ( مهذب الاسماء ). ماء کدر. ( فهرست مخزن الادویه ).
طملة. [ طُ ل َ ] ( ع اِ ) کار زشت و ناملایم. گویند: وقع فلان فی طملة؛ ای امر قبیح. ( منتهی الارب ).
طملة. [ طِ ل َ] (ع ص ، اِ) زنان ناتوان و سست . (منتهی الارب ). زن ضعیف . (مهذب الاسماء). || لای . || کار زشت . (منتهی الارب ).
طملة. [ طُ ل َ / طَ ل َ / طَ م َ ل َ ] (ع اِ) لای تک ِ حوض . گویند: صار الماء طملة. || آب تیره که در تک حوض مانده باشد. (منتهی الارب ). باقی آب که بماند در بن حوض . (مهذب الاسماء). ماء کدر. (فهرست مخزن الادویه ).
کلمات دیگر: