طلیة. [ طُل ْ ی َ ] (ع اِ) گردن . || بیخ گردن . ج ، طلاء،و منه قول بعضهم : اللحیه لحلیة ما لم تطل عن الطلیه .(منتهی الارب ). پیش گردن . ج ، طُلی . (مهذب الاسماء).

طلیة. [ طُل ْ ی َ ] (ع اِ) گردن . || بیخ گردن . ج ، طلاء،و منه قول بعضهم : اللحیه لحلیة ما لم تطل عن الطلیه .(منتهی الارب ). پیش گردن . ج ، طُلی . (مهذب الاسماء).

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">( طلیة ) طلیة. [ طُل ْ ی َ ] ( ع اِ ) گردن. || بیخ گردن. ج ، طلاء،و منه قول بعضهم : اللحیه لحلیة ما لم تطل عن الطلیه.( منتهی الارب ). پیش گردن. ج ، طُلی. ( مهذب الاسماء ). <hr>طلیة. [ طَل ْ ی َ ] ( ع اِ ) رکوی حیض. ( مهذب الاسماء ).</div>

( طلیة ) طلیة. [ طُل ْ ی َ ] ( ع اِ ) گردن. || بیخ گردن. ج ، طلاء،و منه قول بعضهم : اللحیه لحلیة ما لم تطل عن الطلیه.( منتهی الارب ). پیش گردن. ج ، طُلی. ( مهذب الاسماء ). طلیة. [ طَل ْ ی َ ] ( ع اِ ) رکوی حیض. ( مهذب الاسماء ).

طلیة. [ طَل ْ ی َ ] (ع اِ) رکوی حیض . (مهذب الاسماء).

طلیة. [ طَل ْ ی َ ] (ع اِ) رکوی حیض . (مهذب الاسماء).