شتابانیدن

شتابانیدن. [ ش ِ دَ ] ( مص ) شتاباندن. به شتاب داشتن. تحریض کردن. به شتاب وادار کردن. عجله داشتن. استعجال. ( یادداشت مؤلف ). شتاب کردن فرمودن. ( ناظم الاطباء ). اِئتِزار. اِجهاض. ( منتهی الارب ). اِحفاد؛ بشتابانیدن. اِرعاف. ( تاج المصادر بیهقی ). اِزفاف. ( ترجمان القرآن ).اِفراط. ( تاج المصادر بیهقی ) ( ترجمان القرآن ). اِمعال. اِنکاظ. ( منتهی الارب ). اِهراع. اِیضاع. ( از ترجمان القرآن ). ایفاز. ایفاض. ( منتهی الارب ). تعجیل. ( ترجمان القرآن ). تَسریع. ( دهار ). تَعطِیَة. تَکمیش. تَنکیظ. تَوحِیَة. مُجاهِضَة. ( از منتهی الارب ). مُسارَعَة. ( زوزنی ). مُعاجَلَة. ( تاج المصادر بیهقی ). نَکَظ.اِجهاش. اِدهاق. اءَشراط. اطلاع. اکناش. مَعل. ( منتهی الارب ). || شتاب کردن. || الحاح کردن. || مجبور ساختن. ( ناظم الاطباء ).