صلا دردادن

( مصدر ) آواز دادن برای طعام و جز آن دعوت کردن .

صلا دردادن. [ ص َ دَ دَ ] ( مص مرکب ) آواز دادن برای طعام و جز آن. طلبیدن. خواندن :
مهین بانو چو بشنید این سخن را
صلادرداد غمهای کهن را.کمر بستم بعشق این داستان را
صلای عشق دردادم جهان را.چو شیرین گشت شیرین تر ز جلاب
صلا درداد خسرو را که دریاب.صبا برقع گشاده مادگان را
صلا درداده کارافتادگان را.و گر دردهد یک صلای کرم
عزازیل گوید نصیبی برم.خوان نعمت نهاده و صلای کرم درداده. ( گلستان ). رجوع به صلا شود.