بعجله رفتن بتعجیل رفتن
شتاب رفتن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
شتاب رفتن. [ ش ِ رَت َ ] ( مص مرکب ) به عجله رفتن. به تعجیل رفتن. اِفعِنجاج. اِکتِیار. اِمتِلال. اِهتِباص. تَمَعﱡج. تَهَدکُر. دَرقَلَة. دَلَظ. شَغر. طَقو. عَفق. عِفاق. عَمج. کَلسَمَة. لَحب. مَطو. نَسل. نَسَلان. نَجش. نِجاشَة. هَبذ. هَبهَبَة. هَذرَفَة. هَذَلان. هَذوف. هَردَجَة. هَروَلَة. هَطَق. هَفیف. هَقَط. ( منتهی الارب ).
کلمات دیگر: