کلمه جو
صفحه اصلی

غلث

لغت نامه دهخدا

غلث. [ غ َ ] ( ع مص ) غلث زند؛ آتش نادادن آتش زنه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج )( از اقرب الموارد ). || آمیختن. ( منتهی الارب ) ( تاج المصادر بیهقی ) ( مصادر زوزنی ). یقال : غلثت البر بالشعیر، و غلثت الحدیث ؛ خلطته. ( منتهی الارب ). مخلوط کردن. ( اقرب الموارد ). || گرد کردن.( منتهی الارب ): غلثث الشی ٔ؛ جمعته. || پیراستن مشک را به اَرطی ̍. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ): غلث سقاء؛ دباغت آن با درخت ارطی. ( از اقرب الموارد ).

غلث. [ غ َ ل َ ] ( ع مص ) غلث زند؛ آتش ندادن آتش زنه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || لازم گرفتن گرگ گوسپند کسی را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). چسبیدن گرگ گوسفند را و دریدن آن را. ( از اقرب الموارد ). || چسبیدن به کسی و ملازم او گردیدن. || سختی پیکار. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). جنگ کردن بسختی و ترک نکردن آن. || برگرداندن و انداختن مرغ از چینه دان خود آنچه را که فروبرده است. || ( اِ ) آنچه به طعام مخلوط شود از سنگ ریزه و کاه و جز آن. || غلث الحلم ؛ چیزی که در خواب بینند و رؤیای صادق نباشد. ( از اقرب الموارد ).

غلث. [ غ َ ل ِ ] ( ع ص ) مرد سخت پیکار. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). الشدیدالقتال. ( اقرب الموارد ). آنکه سخت کارزار کند. ( مهذب الاسماء ). || دیوانه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). مجنون. ( اقرب الموارد ). || آنکه او را از طعام و شراب نشأه ، و از غلبه خواب تمایلی و سستیی باشد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). کسی که از خوردنی و نوشیدنی نشأه ای و از غلبه خواب میل کردن و شکستگی داشته باشد. ( از اقرب الموارد ). || الشدید اللزوم لمن طالب : آنکه سخت ملازم دوست خود باشد. ( اقرب الموارد ). || غلث از طعام ؛ آنچه سنگ ریزه و کاه و جز آن داشته باشد. ( از اقرب الموارد ). تصفیه نشده ، آنچه تمیز و مصفی نباشد. ( دزی ج 2 ص 221 ).

غلث . [ غ َ ] (ع مص ) غلث زند؛ آتش نادادن آتش زنه . (منتهی الارب ) (آنندراج )(از اقرب الموارد). || آمیختن . (منتهی الارب ) (تاج المصادر بیهقی ) (مصادر زوزنی ). یقال : غلثت البر بالشعیر، و غلثت الحدیث ؛ خلطته . (منتهی الارب ). مخلوط کردن . (اقرب الموارد). || گرد کردن .(منتهی الارب ): غلثث الشی ٔ؛ جمعته . || پیراستن مشک را به اَرطی ̍. (منتهی الارب ) (آنندراج ): غلث سقاء؛ دباغت آن با درخت ارطی . (از اقرب الموارد).


غلث . [ غ َ ل َ ] (ع مص ) غلث زند؛ آتش ندادن آتش زنه . (منتهی الارب ) (آنندراج ). || لازم گرفتن گرگ گوسپند کسی را. (منتهی الارب ) (آنندراج ). چسبیدن گرگ گوسفند را و دریدن آن را. (از اقرب الموارد). || چسبیدن به کسی و ملازم او گردیدن . || سختی پیکار. (منتهی الارب ) (آنندراج ). جنگ کردن بسختی و ترک نکردن آن . || برگرداندن و انداختن مرغ از چینه دان خود آنچه را که فروبرده است . || (اِ) آنچه به طعام مخلوط شود از سنگ ریزه و کاه و جز آن . || غلث الحلم ؛ چیزی که در خواب بینند و رؤیای صادق نباشد. (از اقرب الموارد).


غلث . [ غ َ ل ِ ] (ع ص ) مرد سخت پیکار. (منتهی الارب ) (آنندراج ). الشدیدالقتال . (اقرب الموارد). آنکه سخت کارزار کند. (مهذب الاسماء). || دیوانه . (منتهی الارب ) (آنندراج ). مجنون . (اقرب الموارد). || آنکه او را از طعام و شراب نشأه ، و از غلبه ٔ خواب تمایلی و سستیی باشد. (منتهی الارب ) (آنندراج ). کسی که از خوردنی و نوشیدنی نشأه ای و از غلبه ٔ خواب میل کردن و شکستگی داشته باشد. (از اقرب الموارد). || الشدید اللزوم لمن طالب : آنکه سخت ملازم دوست خود باشد. (اقرب الموارد). || غلث از طعام ؛ آنچه سنگ ریزه و کاه و جز آن داشته باشد. (از اقرب الموارد). تصفیه نشده ، آنچه تمیز و مصفی نباشد. (دزی ج 2 ص 221).



کلمات دیگر: