شوالیه گری

شوالیه گری (انگلیسی: Chivalry)، به اعمال و رفتار گروه و طبقه ای نظامی (شوالیه) که در قرون وسطی بر اساس مرام نامه خود رفتار و عمل می کردند. این کلمه به افرادی اطلاق می شود که به نخبگان رزم آوری که طی مراسم و تشریفات خاصی وارد این گروه می شدند. همچنین این گروه غالباً به قلعه و اربابان قلعه تعلق داشتند و در جنگاوری با اسب زبده و کارآزموده بودند که در عملیات های نظامی برای فئودال ها علیه سایر فئودال ها و اربابان و مسابقات پهلوانی و نظامی شرکت می کردند. اما مسابقات و تمرینات نظامی اسباب تکدر و آزردگی کلیسا را فراهم آورد زیرا عنصر جنگاوری باعث زدوخوردهایی میان شهسواران می شد که باعث ناراحتی و رنجش نهضت صلح کلیسایی می شد؛ بنابریان کلیسا به مرور از این نیروها برای خدمت کلیسا و مسیحیان و محافظت از آن ها از جانب کفار سوق داد که نمونه آن طی جنگ های صلیبی رخ داد که دو فرقه مذهبی-نظامی متشکل از شهسواران به نام شوالیه های معبد و هوسپیتالرز شکل گرفت.
نخبه
جنتلمن
نه دلاور
عادت واره
سامورایی
بوشیدو
سلحشور