داروهای ضد دیابت

داروهای ضد دیابت، داروهایی هستند که برای پایین آوردن گلوکز خون در بیماری دیابت استفاده می شوند. به جز انسولین، اگزناتید، لیراگلوتاید، سماگلوتاید، پرالینتاید همه این داروها خوراکی هستند و بنابراین با اسامی داروهای هایپوگلایسمیک خوراکی یا ضدهایپرگلایسمی خوراکی نیز نامیده می شوند. تفاوت های اساسی بین داروهای ضد دیابت وجود دارد و انتخاب هر یک بر اساس ماهیت و مرحله بیماری است.
انسولین های سریع اثر
انسولین کوتاه اثر
انسولین های متوسط اثر
انسولین های طولانی اثر
انسولین مخلوط
دیابت شیرین نوع ۱بیماری ای است که در آن به علت تخریب سلول های جزیره ای در لوزالمعده با کمبود مطلق انسولین مواجه هستیم. به همین علت بیماران مبتلا به این بیماری باید از انسولین استفاده کنند.
در دیابت شیرین نوع ۲ سلول های بدن در برابر انسولین از خود مقاومت نشان می دهند.
داروهای خوراکی و تزریقی ضد دیابت به گروه های انسولین، تحریک کننده ترشح انسولین، کاهش دهنده مقاومت به انسولین، مهارکننده های آلفا گلوکوزیداز، آنالوگ های پپتیدی و تحریک کننده های دفع ادراری گلوکز تقسیم می شوند.