ژاک فرسکو (به انگلیسی: Jacque Fresco) (زاده ۱۳ مارس ۱۹۱۶ – درگذشته ۱۸ مه ۲۰۱۷)، یک طراح سازه خودآموخته، فیلسوف علم، طراح مفهومی، آموزش دهنده و آینده گر بود. علایق وی به چندین رشته علمی، از جمله فلسفه، علم و مهندسی گسترده می شود. وی با سخنرانی ها و مقالات بسیاری ایده های خود را طرح و از آن ها دفاع می کند. این ایده ها بازه ای از شهرهای پایدار، کارایی انرژی، مدیریت منابع طبیعی، فناوری سایبری شده و نقش علم در جامعه را شامل می شوند.وی همراه با همکارش، رکسان مدوز (Roxanne Meadows)، بنیان گذار و مدیر ارشد پروژه ونوس هستند. فرسکو و پروژه ونوس با سه فیلم مستندطراحی آینده،روح زمانه: الحاقیهروح زمانه: حرکت به جلوبه فرهنگ معاصر شناسانده شدند.ژاک فرسکو ۱۸ مه ۲۰۱۷ در سن ۱۰۱ سالگی درگذشت.
شرکت هوایی داگلاس - وی به عنوان اولین شغل و پس از نمایش طراحی های ابتکاریش از هواپیماهای جدید، به شرکت Douglas Aircraft Company پیوست. وی در سال ۱۹۳۹ میلادی شرکت داگلاس را ترک و به هاوایی رفت. وی اظهار می کند که زندگی بین مردم بومی هاوایی، به وی کمک کرده که نسبی گرایی فرهنگی و انعطاف ارزش های انسانی را بهتر درک کند.
نیروی هوایی - در سال ۱۹۴۲ میلادی فرسکو به نیروی هوایی ارتش ایالات متحده آمریکا پیوست و مسئولی طراحی فنی در بخش «رایت» شد.
گرایش خانه سازی - در دهه ۱۹۴۰ میلادی وی به استخدام ارل مونتز و مایکل شور (انگلیسی: Michael Shore) درآمد تا خانه هایی کم هزینه با سبکی نوین طراحی کند. نتیجه این پروژه خانه ای به مساحت تقریبی ۸۴ متر مربع، به تمامی از آلومینیوم و شیشه و با ۱۲ فرم مختلف شده که Trend Home نام گرفت.
فناوری سه بعدی - در سال ۱۹۴۹ میلادی از سوی دو تهیه کننده هالیوودی پروژه ای برای نمایش تصاویر سه بعدی بدون نیاز به عینک سه بعدی به او سپرده شد. محصول به دست آمده که Novel نام گرفت، به نسبت ارزان بود ولی نیازمند ایجاد تغییراتی در سیستم های پروجکشن آن زمان بود.
آزمایشگاه های پژوهش های علمی - در اواخر دهه ۱۹۴۰ و اوایل دهه ۱۰۵۰ میلادی وی سرپرستی Scientific Research Laboratories را در لوس آنجلس به عهده داشت و به عنوان مخترع و مشاور علمی فعالیت می کرد.
سینمای علمی تخیلی - فرسکو در زمانی که ساکن لوس آنجلس بود، علاوه بر فعالیت های جاری، طراحی مدل هایی برای چند اثر سینمایی و تلویزیونی علمی تخیلی را نیز انجام داد؛ از جمله سری تلویزیونی حلقه دور ماه که بعدها به فیلم پروژه پایگاه ماه تبدیل شد، فیلم جانوری با یک میلیون چشم و همچنان فیلم مستند کاندیدای جایزه اسکار به نام چشم عریان.
ژاک فرسکو در سال ۱۹۹۴ میلادی شرکت Sociocyberneering Inc را بازسازی ساختاری کرد و آن را پروژه ونوس نام نهاد. تا آن زمان فرسکو به قدری طرح و مدل آماده کرده بود که چشم انداز خود از شهرهای پایدار آتی را به شکل کامل به تصویر بکشد. فرسکو و مدوز، علاوه بر فعالیت های آموزشی شان، برای پیش بردن این طرح، همچنان به اختراع ها و ابتکارات طراحی خودشان در زمینه های مهندسی صنعتی، مدل سازی معماری سنتی و مشاوره به مخترعان ادامه دادند.
در سال ۲۰۰۲ وی کتاب دیگری با نام بهترین چیزی که نمی توان با پول خرید (به انگلیسی: The Best That Money Can't Buy) منتشر کرد.
در سال ۲۰۰۶، «ویلیام گازکی» (به انگلیسی: William Gazecki) فیلمی مستند و نیمه زندگی نامه ای از وی، به نام «طراحی آینده» (به انگلیسی: Future by Design که در آن وی را با لئوناردو دا وینچی قابل مقایسه دانسته بود.
شرکت هوایی داگلاس - وی به عنوان اولین شغل و پس از نمایش طراحی های ابتکاریش از هواپیماهای جدید، به شرکت Douglas Aircraft Company پیوست. وی در سال ۱۹۳۹ میلادی شرکت داگلاس را ترک و به هاوایی رفت. وی اظهار می کند که زندگی بین مردم بومی هاوایی، به وی کمک کرده که نسبی گرایی فرهنگی و انعطاف ارزش های انسانی را بهتر درک کند.
نیروی هوایی - در سال ۱۹۴۲ میلادی فرسکو به نیروی هوایی ارتش ایالات متحده آمریکا پیوست و مسئولی طراحی فنی در بخش «رایت» شد.
گرایش خانه سازی - در دهه ۱۹۴۰ میلادی وی به استخدام ارل مونتز و مایکل شور (انگلیسی: Michael Shore) درآمد تا خانه هایی کم هزینه با سبکی نوین طراحی کند. نتیجه این پروژه خانه ای به مساحت تقریبی ۸۴ متر مربع، به تمامی از آلومینیوم و شیشه و با ۱۲ فرم مختلف شده که Trend Home نام گرفت.
فناوری سه بعدی - در سال ۱۹۴۹ میلادی از سوی دو تهیه کننده هالیوودی پروژه ای برای نمایش تصاویر سه بعدی بدون نیاز به عینک سه بعدی به او سپرده شد. محصول به دست آمده که Novel نام گرفت، به نسبت ارزان بود ولی نیازمند ایجاد تغییراتی در سیستم های پروجکشن آن زمان بود.
آزمایشگاه های پژوهش های علمی - در اواخر دهه ۱۹۴۰ و اوایل دهه ۱۰۵۰ میلادی وی سرپرستی Scientific Research Laboratories را در لوس آنجلس به عهده داشت و به عنوان مخترع و مشاور علمی فعالیت می کرد.
سینمای علمی تخیلی - فرسکو در زمانی که ساکن لوس آنجلس بود، علاوه بر فعالیت های جاری، طراحی مدل هایی برای چند اثر سینمایی و تلویزیونی علمی تخیلی را نیز انجام داد؛ از جمله سری تلویزیونی حلقه دور ماه که بعدها به فیلم پروژه پایگاه ماه تبدیل شد، فیلم جانوری با یک میلیون چشم و همچنان فیلم مستند کاندیدای جایزه اسکار به نام چشم عریان.
ژاک فرسکو در سال ۱۹۹۴ میلادی شرکت Sociocyberneering Inc را بازسازی ساختاری کرد و آن را پروژه ونوس نام نهاد. تا آن زمان فرسکو به قدری طرح و مدل آماده کرده بود که چشم انداز خود از شهرهای پایدار آتی را به شکل کامل به تصویر بکشد. فرسکو و مدوز، علاوه بر فعالیت های آموزشی شان، برای پیش بردن این طرح، همچنان به اختراع ها و ابتکارات طراحی خودشان در زمینه های مهندسی صنعتی، مدل سازی معماری سنتی و مشاوره به مخترعان ادامه دادند.
در سال ۲۰۰۲ وی کتاب دیگری با نام بهترین چیزی که نمی توان با پول خرید (به انگلیسی: The Best That Money Can't Buy) منتشر کرد.
در سال ۲۰۰۶، «ویلیام گازکی» (به انگلیسی: William Gazecki) فیلمی مستند و نیمه زندگی نامه ای از وی، به نام «طراحی آینده» (به انگلیسی: Future by Design که در آن وی را با لئوناردو دا وینچی قابل مقایسه دانسته بود.
wiki: ژاک فرسکو