زاهده عبّاسیّه (۱۲۷۹-۱۳۲۸م) (نسب: زاهده بنت محمد بن مبارک بن مستعصم) امیربانوی عباسی، شاعر، ادیب و بانوی فقیه بود که به تقوا، پرهیزگاری و نیکوکاری شهرت داشت. مدرسه ای در عمادیهٔ بغداد به نام «مدرسهٔ زاهدیه» بنیان کرد؛ شاعران و عالمان در خانه اش گرد می آمدند تا به بیان دیدگاه های خود بپردازند. زاهده با پسرعمویش عمادالدین ازدواج کرد.
wiki: زاهده عباسیه