خدامراد مرادیان استاد ادبیات عرب در دهه چهل و پنجاه سده حاضر دانشگاه های تهران، اسکندریه و الازهر و عین شمس کشور مصر و مؤسس گروه زبان و ادبیات پارسی در دانشگاه های صنعا و عدن که پس از انقلاب عملاً از تدریس کناره گیری کرد.نبو
دکتر خدامراد مرادیان فرزند محمد حسن در سال ۱۳۱۱ در شهر زرین شهر روستای ریز قبلی در خانواده ای کشاورز دیده به جهان گشود؛ و تحصیلات مقدماتی خود را در مکتب خانه های ملا جعفر زاهدی و ملا عبدالوهاب احمدی و غلامحسین ادیبی شروع و سپس تحصیلات حوزوی را از سال ۱۳۲۰ تا ۱۳۳۵ در مدرسه علوم دینی ریز (مدرسه محمودیه) تا دوره سطح ادامه داد و همزمان نیز دوره ابتدایی و سیکل اول و ۵ علمی و ۶ ادبی آن روز را به صورت متفرقه خواند و موفق به اخذ دیپلم کامل متوسطه گردید. سپس در سال ۱۳۳۵ عازم تهران شد و همزمان در دو رشته حقوق و زبان و ادبیات عربی پذیرفته شد که به عنوان فرد برگزیده تحصیل در رشته زبان و ادبیات عربی دانشکده الهیات دانشگاه تهران را جهت ادامه تحصیل برگزید سپس وی در سال دوم تحصیل (۱۳۳۶) در چهارچوب برنامه های تبادل فرهنگی با دانشگاه های خارجی به عنوان فرد برگزیده عازم دانشکده ادبیات شهر بغداد گردید و پس از ۶ سال همزمان با اخذ درجه لیسانس ادبیات عربی دانشگاه تهران موفق به دریافت لیسانس(B.A) و فوق لیسانس (M.A) در رشته زبان و ادبیات عربی از دانشگاه بغداد شد. او در سال ۱۳۴۴ به کشور بازگشت و اقدام به تداوم تحصیلات تکمیلی تا سطح دکترای ادبیات عربی در سال (۱۳۴۶) در دانشگاه تهران نمود که در ادامه در سال(۱۳۴۹) از خدمت در آموزش و پرورش به گروه زبان وادبیات عربی دانشگاه تهران منتقل و در پست استادی این دانشگاه مشغول به خدمت شد. خدامراد مرادیان به دعوت مراکز و دانشگاه های علمی عرب شامل دانشگاه اسکندریه، الازهر و عین شمس جهت تدریس در این مراکز عازم کشور مصر گردید و این روند تا سال ۱۳۵۷ و بوقوع پیوستن تحولات اجتماعی در ایران ادامه داشت که در این سال به کشور مراجعت کرد و اقدام به تدریس در دانشگاه های تهران و کرج نمود تا این که در سال ۱۳۷۵ بنا به دعوت وزارت امور خارجه جهت تدریس زبان وادبیات پارسی به کشور یمن مسافرت نمود و موفق به تأسیس گروه زبان و ادبیات پارسی در دانشگاه های صنعا و عدن همزمان با تدریس در آنجا گردید.
فعالیت های اجرایی و علمی مرادیان همزمان با تحصیل دردانشگاه بغداد با تدریس در دبیرستان علوی ایرانیان نجف اشرف و دبیرستان شرافت بغداد و استخدام در وزارت آموزش و پرورش ایران شروع شد که در مرحله بعدی پس از بازگشت به کشور به تدریس در دبیرستان های البرز، گواشیر و واحدی پرداخت و در سال ۱۳۴۹ نیز رسماً به عنوان استاد زبان و ادبیات عربی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران مشغول به تدریس شد.
استاد مرادیان تاکنون پست ها و رتبه های مختلف علمی و دانشگاهی را احراز کرده اند که از آن جمله می توان به رئیس انجمن دبیران زبان و ادبیات پارسی تهران و نماینده تام الاختیار عربی دانشگاه تهران در دورهٔ شبانه و مراتب مختلف علمی شامل دبیر آموزش و پرورش، استادیار دانشکده ادبیات، استاد دانشکده مامایی ۱۷ شهریور، استاد دانشکده مامایی دانشگاه مفید، استاد آموزشکده خلبانی کشوری، استاد دانشکده زبان فارسی و زبان های خارجی (دانشگاه علامه)، استادیار دانشگاه هاوایی، استاد دانشگاه اسکندریه مصر، استاد دانشگاه الازهر مصر، استاد دانشگاه عین شمس مصر، استاد دانشگاه صنعا یمن، استاد دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرکز، شمال و جنوب تهران، استاد دانشگاه آزاد کرج، استاد دانشگاه علمی، کاربردی تهران را اشاره کرد.
دکتر خدامراد مرادیان فرزند محمد حسن در سال ۱۳۱۱ در شهر زرین شهر روستای ریز قبلی در خانواده ای کشاورز دیده به جهان گشود؛ و تحصیلات مقدماتی خود را در مکتب خانه های ملا جعفر زاهدی و ملا عبدالوهاب احمدی و غلامحسین ادیبی شروع و سپس تحصیلات حوزوی را از سال ۱۳۲۰ تا ۱۳۳۵ در مدرسه علوم دینی ریز (مدرسه محمودیه) تا دوره سطح ادامه داد و همزمان نیز دوره ابتدایی و سیکل اول و ۵ علمی و ۶ ادبی آن روز را به صورت متفرقه خواند و موفق به اخذ دیپلم کامل متوسطه گردید. سپس در سال ۱۳۳۵ عازم تهران شد و همزمان در دو رشته حقوق و زبان و ادبیات عربی پذیرفته شد که به عنوان فرد برگزیده تحصیل در رشته زبان و ادبیات عربی دانشکده الهیات دانشگاه تهران را جهت ادامه تحصیل برگزید سپس وی در سال دوم تحصیل (۱۳۳۶) در چهارچوب برنامه های تبادل فرهنگی با دانشگاه های خارجی به عنوان فرد برگزیده عازم دانشکده ادبیات شهر بغداد گردید و پس از ۶ سال همزمان با اخذ درجه لیسانس ادبیات عربی دانشگاه تهران موفق به دریافت لیسانس(B.A) و فوق لیسانس (M.A) در رشته زبان و ادبیات عربی از دانشگاه بغداد شد. او در سال ۱۳۴۴ به کشور بازگشت و اقدام به تداوم تحصیلات تکمیلی تا سطح دکترای ادبیات عربی در سال (۱۳۴۶) در دانشگاه تهران نمود که در ادامه در سال(۱۳۴۹) از خدمت در آموزش و پرورش به گروه زبان وادبیات عربی دانشگاه تهران منتقل و در پست استادی این دانشگاه مشغول به خدمت شد. خدامراد مرادیان به دعوت مراکز و دانشگاه های علمی عرب شامل دانشگاه اسکندریه، الازهر و عین شمس جهت تدریس در این مراکز عازم کشور مصر گردید و این روند تا سال ۱۳۵۷ و بوقوع پیوستن تحولات اجتماعی در ایران ادامه داشت که در این سال به کشور مراجعت کرد و اقدام به تدریس در دانشگاه های تهران و کرج نمود تا این که در سال ۱۳۷۵ بنا به دعوت وزارت امور خارجه جهت تدریس زبان وادبیات پارسی به کشور یمن مسافرت نمود و موفق به تأسیس گروه زبان و ادبیات پارسی در دانشگاه های صنعا و عدن همزمان با تدریس در آنجا گردید.
فعالیت های اجرایی و علمی مرادیان همزمان با تحصیل دردانشگاه بغداد با تدریس در دبیرستان علوی ایرانیان نجف اشرف و دبیرستان شرافت بغداد و استخدام در وزارت آموزش و پرورش ایران شروع شد که در مرحله بعدی پس از بازگشت به کشور به تدریس در دبیرستان های البرز، گواشیر و واحدی پرداخت و در سال ۱۳۴۹ نیز رسماً به عنوان استاد زبان و ادبیات عربی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران مشغول به تدریس شد.
استاد مرادیان تاکنون پست ها و رتبه های مختلف علمی و دانشگاهی را احراز کرده اند که از آن جمله می توان به رئیس انجمن دبیران زبان و ادبیات پارسی تهران و نماینده تام الاختیار عربی دانشگاه تهران در دورهٔ شبانه و مراتب مختلف علمی شامل دبیر آموزش و پرورش، استادیار دانشکده ادبیات، استاد دانشکده مامایی ۱۷ شهریور، استاد دانشکده مامایی دانشگاه مفید، استاد آموزشکده خلبانی کشوری، استاد دانشکده زبان فارسی و زبان های خارجی (دانشگاه علامه)، استادیار دانشگاه هاوایی، استاد دانشگاه اسکندریه مصر، استاد دانشگاه الازهر مصر، استاد دانشگاه عین شمس مصر، استاد دانشگاه صنعا یمن، استاد دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرکز، شمال و جنوب تهران، استاد دانشگاه آزاد کرج، استاد دانشگاه علمی، کاربردی تهران را اشاره کرد.
wiki: خدامراد مرادیان