زبان اسمبلی ایکس 86

زبان اسمبلی x86 خانواده ای از زبان های اسمبلی دارای سازگاری عقبرو است که حتی با Intel 2088 که در آوریل ۱۹۷۲ معرفی شد، تا حدودی سازگاری دارد. زبان های اسمبلی x86 برای تولید کد هدف برای پردازنده های کلاس x86 استفاده می شوند. زبان اسمبلی x86 همانند تمام زبان های اسمبلی، از یادیارهای کوتاه استفاده می کند تا دستورالعمل های اساسی را که CPU در یک کامپیوتر می تواند درک و دنبال کند، نشان دهد. کامپایلرها گاهی هنگام ترجمهٔ یک برنامه سطح بالا به کد ماشین، کد اسمبلی را به عنوان یک مرحله میانی تولید می کنند.
*AX ضرب/تقسیم، بارگذاری و ذخیرهٔ رشته
*CX تعداد عملیات روی رشته و تعداد شیفت ها
*DX پورت آدرس برای IN و OUT
*BX ثبات شاخص برای MOVE
*SP به بالای پشته اشاره می کند
*BP به انتهای فریم پشته اشاره دارد
*SI به یک منبع در عملیات جریان اشاره می کند
*DI به یک مقصد در عملیات جریان اشاره می کند
به عنوان یک زبان برنامه نویسی، اسمبلی به صورت خاص ماشین و سطح پایین است. زبان های اسمبلی به طور معمول برای برنامه های کاربردی دقیق و زمان بحرانی مورد استفاده قرار می گیرند مانند سیستم های نهفتهٔ بلادرنگ یا هسته های سیستم عامل و درایورهای دستگاه.
اینتل ۸۰۸۶ و ۸۰۸۸ اولین پردازنده هایی بودند که یک مجموعه دستورالعمل داشتند که در حال حاضر معمولاً آن را x86 می نامند.
این پردازنده های ۱۶ بیتی که تکامل یافتهٔ نسل قبلی پردازنده های ۸ بیتی مانند ۸۰۸۰ بودند، ویژگی ها و دستورالعمل های بسیاری را از آن ها به ارث برده و برای نسل ۱۶ بیتی توسعه داده اند. ۸۰۸۶ و ۸۰۸۸ هر دو از گذرگاه آدرس ۲۰ بیتی و ثبات های داخلی ۱۶ بیتی استفاده می کردند؛ اما تفاوت هایی نیز داشتند، برای مثال، در حالی که ۸۰۸۶ دارای یک گذرگاه داده ۱۶ بیتی بود، ۸۰۸۸، به عنوان یک گزینهٔ کم هزینه تر برای برنامه های کاربردی نهفته و کامپیوترهای کوچک، از یک گذرگاه دادهٔ ۸ بیتی بهره می برد.