کلمه جو
صفحه اصلی

اسپ

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - اسب فرس . ۲ - یکی از مهرههای شطرنج است . ۳ - جزو دوم بسیاری از نامهای کهن ایرانی است : ارجاسپ جاماسپ گشتاسپ لهراسپ تهماسپ آذر گشسپ . یا اسپ آبی . اسب آبی یا اسب چوبی . یا اسب چوبین . یا اسب چوگانی . اسبی که برای چوگان بازی تربیت یافته باشد . یا اسپ خراس . اسبی که آس ( آسیا ) را میگرداند . خراس .
موی زهار و موی دبر

فرهنگ معین

( اَ ) (اِ. ) ۱ - اسب ، فرس . ۲ - یکی از مهره های شطرنج . ،~ و فرزین نهادن مات کردن ، مغلوب کردن (در شطرنج ). ۳ - جزو دوم بسیاری از نام های کهن ایرانی : گشتاسپ ، لهراسپ ، جاماسپ و غیره .

لغت نامه دهخدا

اسپ. [ اَ ] ( اِ ) اسب. رجوع به اسب شود. || یکی از مهره های شطرنج. ( برهان ) ( مؤید الفضلاء ).
اسپ. [ اَ / -َس ْ ] ( پسوند ) اسف. اسپا. مزید مؤخری است در اسماء اشخاص چون : گشتاسب. جاماسپ. لهراسپ. ارجسپ و ارجاسپ و گرشاسپ. گرشاسف ( فردوسی ). بیوراسپ. طهماسپ. گشسپ. بانوگشسپ. آذرگشسپ. همدان گشسپ ( فردوسی ). برجاسپ. اخواسپ ( فردوسی ). زراسپ ( فردوسی ). شیداسپ ( فردوسی ). نونداسپ ( فردوسی ). نرداگشسپ. جمشاسپ. ( برهان ). || مزید مؤخر در امکنه : کرسف ( قریه ای به زنجان ). پراسپ ( پرسب ). فراسپ ( فرسپ ). ولسپ. هزاراسپ. صراة جاماسپ. و رجوع به کلمه آک در این لغت نامه و اعلام امکنه مختوم به اسپ و اسپا شود.
اسپ. [ اِ ] ( از ع ، اِ ) موی زهار و موی دبر. ( برهان ). گمان میکنم این صورت مصحف خوانی از اِسْب عربی باشد.

اسپ . [ اَ ] (اِ) اسب . رجوع به اسب شود. || یکی از مهره های شطرنج . (برهان ) (مؤید الفضلاء).

اسپ . [ اَ / -َس ْ ] (پسوند) اسف . اسپا. مزید مؤخری است در اسماء اشخاص چون : گشتاسب . جاماسپ . لهراسپ . ارجسپ و ارجاسپ و گرشاسپ . گرشاسف (فردوسی ). بیوراسپ . طهماسپ . گشسپ . بانوگشسپ . آذرگشسپ . همدان گشسپ (فردوسی ). برجاسپ . اخواسپ (فردوسی ). زراسپ (فردوسی ). شیداسپ (فردوسی ). نونداسپ (فردوسی ). نرداگشسپ . جمشاسپ . (برهان ). || مزید مؤخر در امکنه : کرسف (قریه ای به زنجان ). پراسپ (پرسب ). فراسپ (فرسپ ). ولسپ . هزاراسپ . صراة جاماسپ . و رجوع به کلمه ٔ آک در این لغت نامه و اعلام امکنه ٔ مختوم به اسپ و اسپا شود.

اسپ . [ اِ ] (از ع ، اِ) موی زهار و موی دبر. (برهان ). گمان میکنم این صورت مصحف خوانی از اِسْب عربی باشد.

فرهنگ عمید

= اسب

اسب#NAME?

گویش مازنی

/asp/ اسب که در سانسکریت نیز اسپ as گفته می شود

اسب که در سانسکریت نیز اسپ as گفته می شود

پیشنهاد کاربران

در زبان لری بختیاری به معنی
اسب
Asp
اسب. اسب در ایران باستان بسیار مهم بوده؛ سرداران و برجستگان با پسوند اسپ که بعدها به واژه اسب تبدیل شده، مشهور می شدند؛ مانند ارشاب، جاماسب، گرشاسب و. . ( بهترین اسب، اسب ایرانی بوده که متاسفانه این نژاد خوب به اسب عربی مشهور شد. )
اَسپَ در زبان اوستایی یعنی اسب
اسب در زبان ملکی گالی بشکرد
اسپ .
به آوای امروز اسب گفته می شود .
اسپ حیوانی نجیب و بسیار زیباست .
در تاریخ بویژه در نسک ( کتاب ) سرزمین جاوید آورده اند که اسپ حیوانی کاملا ایرانی است که بمرور زمان به سرزمینهای دیگر رفته است و شوربختانه این روزها نژاد تازی ( عربی ) آن که در اصل همان اسپ ایرانی است ، مشهور است .
کلمات دیگر: