چاشت خوردن

طعام خوردن بهنگام چاشت . صبحانه یا ناهار خوردن . هنگام چاشت غذا خوردن .

چاشت خوردن. [ خوَرْ / خُرْ دَ ] ( مص مرکب ) طعام خوردن بهنگام چاشت. صبحانه یا ناهار خوردن. هنگام چاشت غذا خوردن : تَغَدّی ؛ چاشت خوردن. تَضَحّی ؛ خورد در وقت چاشت. ( منتهی الارب ) :
چون با پدرت چاشت خورد گیتی
ناچار خورد با تو ای پسر شام.رنجه ای تا برخت چاشت خورم
که فلک بر دل من چاشت خور است.صبح تو شام گشت و فلک با تو چاشت خورد
تو همچنان در آرزوی شام و چاشتی.