خافقان. [ ف ِ ] ( ع اِ ) مشرق و مغرب. ( مهذب الاسماء ). مشرق و مغرب یا افق آنها بدانجهت که شب و روز در آنها مختلف می شوند. ( منتهی الارب ). || دو کرانه آسمان و زمین یا منتهای آنها. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || هر دو جانب رودخانه. ( آنندراج ). تثنیه خافق در حالت رفعی. رجوع به خافقین شود.
خافقان. [ ف ِ ] ( اِخ ) نام موضعی است. ( منتهی الارب ).
خافقان. [ ف ِ ] ( اِخ ) نام موضعی است. ( منتهی الارب ).