لفظ هندی است بمعنی ابریق .
چاگل
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
چاگل. [ گ َ ] ( هندی ، اِ ) لفظ هندی است بمعنی ابریق. ( آنندراج ) :
مهوشان چگل بفخر کشند
چاگل من نیاید از عارم.
مهوشان چگل بفخر کشند
چاگل من نیاید از عارم.
ظهوری ( از آنندراج ).
و رجوع به چاکل شود.کلمات دیگر: