تدبیر کردن . اتخاذ تدبیر نمودن .
چاره گزیدن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
چاره گزیدن. [ رَ / رِ گ ُ دَ ] ( مص مرکب ) تدبیر کردن. اتخاذ تدبیر نمودن :
ستاره شمر گفت و خسرو شنید
یکی کژ و ناخوب چاره گزید.
ستاره شمر گفت و خسرو شنید
یکی کژ و ناخوب چاره گزید.
فردوسی.
کلمات دیگر: