چاشته خور . کسیکه یک بار مز. چیزی را چشیده باشد و سپس همیشه در آرزوی آن بود .
چاشت خور
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
چاشت خور. [ خوَرْ / خُرْ ] ( نف مرکب ) خورنده چاشت. || چاشته خور. کسی که یک بار مزه چیزی را چشیده باشد و سپس همیشه در آرزوی آن بود. ( ناظم الاطبا ). و رجوع به چاشته خور و چاشتی خور و چشته خور شود.
دانشنامه عمومی
چاشت خور، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان ارسنجان در استان فارس ایران است.
این روستا در دهستان شورآب قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۲۶۴ نفر (۶۲خانوار) بوده است.
این روستا در دهستان شورآب قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۲۶۴ نفر (۶۲خانوار) بوده است.
wiki: چاشت خور
کلمات دیگر: