ثنت

ثنت. [ ث َ ] ( ع مص ) ثنت شفه ؛ فروهشته گردیدن و خون آلود شدن لب. || ثنت لثه ؛ خون آمدن از لثه. || ثنت لحم ؛ بوی گرفتن گوشت.

---

ثنت. [ ث َ ن ِ ] ( ع ص ، اِ ) گوشت گندیده.

---

ثنة. [ ث ُن ْ ن َ ] ( ع اِ ) زهار. || میان ناف و زهار. || اندرون شکم مردم. || مویهای دراز که بر تندی پاشنه اسب باشد. || وسط مردم و غیر آن. || ثنةالبطن ؛ زیر ناف تا فرج از درون شکم. || موضعی در رحم که جنین در آن جای دارد. ج ، ثُنن.