چاشتخواران. [ خوا / خا ] ( اِخ ) نام محلی. نام صحرایی ، منزلگاهی در بیابان ، بین راه گرگان و ری : یک روز به منزلی که آن را چاشتخواران گویند خواسته بود پدر که پسر را فروگیرد. ( تاریخ بیهقی چ فیاض ص 133 ).
