( صفت ) تاراج دهنده بغارت دهنده .
تاراج ده
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
تاراج ده. [ دِه ْ ] ( نف مرکب ) تاراج دهنده. بغارت دهنده.
- دُر به تاراج ده :
وگرنه من ِ در به تاراج ده
کمردزد را دانم از تاج ده.
- دُر به تاراج ده :
وگرنه من ِ در به تاراج ده
کمردزد را دانم از تاج ده.
نظامی.
رجوع به تاراج شود.کلمات دیگر: