باتب

باتب. [ ت َ ] ( ص ) بنا بنقل شعوری ، لغتی است در بابت بمعنی لایق ، سزاوار، و آنرا باب هم گویند :
یار چو گل در صفا عاشق بلبل نوا
خنده باد را سزا باتب من گریه است.( شعوری ج 1 ص 151 ) ( ناظم الاطباء ).