( اسم ) ۱- تار همراه تنبک ۲- آلات ضرب و نوازندگی آنچه نوازندگان با آنها زنند و نوازند.
تار و تمبک
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
تار و تمبک. [ رُ ت ُ ب َ ] ( ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) تار و تنبک. آلات ضرب ونوازندگی. آنچه نوازندگان با آنها زنند و نوازند.
کلمات دیگر: