لغت نامه دهخدا

ابراص . [ اِ ] (ع مص ) مبتلاشدن بعلت برص . || فرزند پیس اندام زادن .

ابراص . [ اِ ] (ع مص ) مبتلاشدن بعلت برص . || فرزند پیس اندام زادن .

<div class="boxBd">ابراص. [ اِ ] ( ع مص ) مبتلاشدن بعلت برص. || فرزند پیس اندام زادن. <hr>ابراص. [ اَ ] ( اِخ ) نام جائی است بین هرشی و غمر.</div>

ابراص. [ اِ ] ( ع مص ) مبتلاشدن بعلت برص. || فرزند پیس اندام زادن. ابراص. [ اَ ] ( اِخ ) نام جائی است بین هرشی و غمر.