پافلاگنی

پافلاگنی. [ گ ُ ] ( اِخ ) از چترپتی های ده گانه آسیای صغیر که از مشرق به چترپتی کاپادُس و از شمال به بحر اسود محدود و پایتخت آن سینُپ بود. این کشور از رود ( هالیس ) سفلی مشروب میشد و مردم آن به بلادت و خشونت معروف بودند.