آنکه خوب قمار کند مقابل به قمار
خوش قمار
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
خوش قمار. [ خوَش ْ / خُش ْ ق ِ / ق ُ ] ( ص مرکب ) آنکه خوب قمار کند. مقابل بدقمار :
چو نرد داغ تو چینند سینه دار منم
خوشا بباختن خویش خوش قمار منم.
چو نرد داغ تو چینند سینه دار منم
خوشا بباختن خویش خوش قمار منم.
ظهوری ( از آنندراج ).
کلمات دیگر: