نیرومند داشتن
تقویت داری
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
تقویت داری. [ ت َ وِ ی َ ] ( حامص مرکب ) نیرومند داشتن. توانا و زورمند داشتن :
نصرت این را به تربیت کاری
فلک آنرا به تقویت داری.
نصرت این را به تربیت کاری
فلک آنرا به تقویت داری.
نظامی.
رجوع به تقویت و دیگر ترکیبهای آن شود.کلمات دیگر: